در علوم کتابداری و اطلاع‌رسانی، فهرست‌نویسی به فرآیندی گفته می‌شود که برای آماده‌سازی یک کتاب، یایک مجموعه مکتوب، یا چندرسانه‌ای انجام می‌شود تا دستیابی سریع و صحیح به آن کتاب یا مجموعه میسر شود هدف اصلی فهرست‌نویسی، برقراری نظمی است که به کمک آن هم کتابدار و هم مراجعه کننده بتوانند به سهولت و صحت، کتاب مورد نیاز خود را از میان کتاب‌های موجود در کتابخانه بیابند البته در اغلب کتابخانه‌ها، سعی می‌شود کتاب‌های هم موضوع در کنار یکدیگر قرارگیرند به هر یک از موارد اطلاعاتی که برای توصیف کتاب‌شناختی مشخصات یک کتاب ذکر می‌شود یک شناسه می‌‌گویند. فهرست‌نویس‌ها توصیفات لازم در شناسه‌ها را می‌نویسند. افزون برشناسه‌نویسی معمولاً امور رده‌بندی و تعیین موضوع نیز برعهده فهرست‌نویس است درکتابخانه ملی ایران برای هر کتاب یک فهرست‌نویسی پیش‌از انتشار صورت می‌گیرد که به اختصار فیپا نامیده می‌شود.
فهرست نویسی در حقیقت تلاش در جهت ایجاد برگه‌ای است که مراجعان را به منابع مورد نظر خود برسانند برگه فهرست کتاب در واقع حکم شناسنامه کتاب را دارد که این شناسنامه می‌بایستی در سراسر جهان به یک‌شکل تهیه شود. به‌عبارتی دارای استاندارد بین‌المللی است.
فهرست نویسی دارای مراحل ذیل است:
فهرست نویسی توصیفی
فهرست نویسی تحلیلی
فهرست نویسی توصیفی باید مطابق با قواعد فهرست نویسی انگلو امریکن انجام گیرد و شامل سرشناسه (نام پدیدآور اثر یا در مواردی خاص که پدیدآور اثر مشخص نیست، عنوان اثر) می‌باشد(عنوان کامل اثر)، (نوبت ویرایش)، (نوع ماده کتاب،CD و سایر شکل‌های منابع کتابخانه‌ای)، (تعداد صفحه یا تعداد جلد)، (وضعیت تصویر)
فهرست نویسی تحلیلی موضوع مواد (کتاب و منابع غیر کتابی) مطابق با سرعنوان‌های موضوعی فارسی (برای کتاب‌های فارسی) یا سرعنوان‌های موضوعی کتابخانه ملی پزشکی آمریکا MESHبرای کتاب‌های لاتین تعیین می‌شود و در بخش تحلیلی کارت شناسه کتاب آورده می‌شود.
شماره رده بندی:
این شماره که نشانگر مکان تعیین کتاب در قفسه کتابخانه و حاوی اطلاعاتی نظیر: سال انتشار، شماره نسخه، جلد و موضوع کتاب می‌باشد. در گوشه بالای سمت راست کارت شناسه آورده می‌شود که برای دسترسی به کتاب مورد نظر جستجوی این شماره و ارایه آن به کتابدار بخش امانت الزامی می‌باشد.
